یرواند آبراهامیان استاد تاریخ کالج باروکِ نیویورک در کتاب ایران بین دو انقلاب به تحلیل تأثیرات متقابل سازمان‌های سیاسی و نیروهای اجتماعی ایران از سده‌ی نوزدهم میلادی تا انقلاب ۱۳۵۷ می‌پردازد.
او نیروهای اجتماعی را به «گروه‌های قومی» و «طبقات اجتماعی» تقسیم و با توجه به دستاوردهای جامعه‌شناسان تأثیرات نظام‌های سیاسی بر نظام‌های اجتماعی را بررسی کرده است. آبراهامیان پس از تبیین ساختار اجتماعی سیاسی دوره قاجار و علل و پیامدهای انقلاب مشروطیت، دوره رضاشاه و سال‌های شهریور ۲۰ تا مرداد ۱۳۳۲ و همچنین سال‌های پس از کودتا را به انگیزه‌ی ریشه‌یابی علل وقوع انقلاب بررسی و اهم حوادث و نیروهای سیاسی و اجتماعیِ مؤثر این دوره را تجزیه و تحلیل می‌کند و نتیجه می‌گیرد علت وقوع انقلاب توسعه ناهمگون در دوره پهلوی بود. آبراهامیان با بررسی نقش اسلام در پیروزی انقلاب بررسی خود را به پایان می‌برد.
این کتاب در سال ۱۳۶۱ خورشیدی توسط انتشارات دانشگاه پرینستون در نیوجرسی آمریکا منتشر شد و پس از ۱۵ سال، نشر نی و نشر مرکز آن را جداگانه در ایران منتشر کردند.