شاهد یک چرخه تکراری در ایران هستیم! مصرف گاز در ایران در فصل زمستان بیشتر از تولید است. در واقع تولید گاز، کفاف مصرف را نمی‌دهد. چرا؟

اخبار نفت: شاهد یک چرخه تکراری در ایران هستیم! مصرف گاز در ایران در فصل زمستان بیشتر از تولید است. در واقع تولید گاز، کفاف مصرف را نمی‌دهد. چرا؟
 سه دلیل دارد:
1- به دلیل تحریم، هم از نظر تامین منابع مالی و هم از نظر جذب تکنولوژی جدید برای توسعه میادین گازی دچار مشکل هستیم و تولید گاز در کشور نه تنها بیشتر نمی‌شود، بلکه در سال‌های آتی به خاطر افت فشار گاز، باید منتظر کاهش تولید هم باشیم.
2- به دلیل تمرکز روی گاز به عنوان مهمترین منبع انرژی در کشور طی سه دهه اخیر، نیاز به گاز در کشور هر روز بیشتر شده است. این درحالیست که کشورهای دیگر به اندازه ایران متکی به گاز نیستند و به همین دلیل هم هست که مقایسه مصرف گاز ایران با اتحادیه اروپا یا کشورهایی همچون ترکیه اشتباه است. چراکه برق در آنجا منبعی مهمتر از گاز است.
3-بهینه‌سازی مصرف انرژی در کشور ما جدی گرفته نشده و صرفا به نوشتن قوانینی روی کاغذ اکتفا شده است. ساده ترین کار، متهم کردن مردم به مصرف بالای گاز است. البته که فرهنگ استفاده از گاز در کشور ما فرهنگ صحیحی نیست اما آیا برای فرهنگ‌سازی گامهای درستی برداشته شده؟ آیا قوانینی که درباره بهینه‌سازی مصرف سوخت در ساختمان‌ها تدوین شده به درستی اجرا می‌شود تا مانع از هدررفت انرژی شود؟ آیا بخاری‌های گازسوزی که در کشور ما استفاده می‌شود دارای استاندارد مناسبی هستند؟ آیا نیروگاه‌ها و صنایعی که از گاز استفاده می‌کنند مصرفی متناسب با مصرف استاندارد دارند؟ پاسخ به تمام این پرسش‌ها منفی است! اما با این حال انتظار صرفه‌جویی داریم!
حالا که به سه دلیل فوق، تولید گاز در کشور، کفاف مصرف را نمی‌دهد چه باید بکنیم؟ دو راه داریم:
1- راه ساده‌تر: در نیمه دوم سال، هر وقت مصرف گاز خانگی بالا رفت، گاز صنایع و نیروگاه‌ها و حتی مجتمع‌های پتروشیمی را قطع کنیم و به آنها گازوئیل و مازوت بدهیم تا مبادا گاز خانگی قطع شود. اگر هم به خاطر افزایش مصرف سوخت‌های جایگزین گاز، هوا آلوده شد، مشکلی نیست! چند روزی مدارس و حتی دانشگاهها را تعطیل می‌کنیم و منتظر باد و باران می مانیم! هوا که گرم‌تر شد همه یادشان می رود هوا آلوده بود و سال بعد هم تقصیر را گردن بقیه می‌اندازیم!
2- راه سخت‌تر: حمل و نقل عمومی پاک را با مترو و اتوبوس‌های گازسوز و همچنین تاکسی‌های گازسوز و هیبریدی، و سرمایه‌گذاری روی تاکسی‌های برقی تقویت می‌کنیم؛ بنزین و گازوئیل موردنیاز کشور را مطابق با استانداردهای روز جهان تولید می‌کنیم؛ هدررفت انرژی در ساختمان‌ها و نیروگاه‌ها و ... را کاهش می‌دهیم؛ فرهنگ مصرف انرژی را در بین مردم با برنامه دقیق، ارتقا می‌دهیم؛ و از همه مهم‌تر، با تلاش برای لغو تحریم و جذب منابع مالی و تکنولوژیکی، تولید گاز در کشوری با دومین ذخایر غنی گاز جهان را افزایش می‌دهیم.
حالا به نظر شما مسئولان راه ساده‌تر را انتخاب می کنند یا راه سخت‌تر؟! پاسخ، روشن است!
و اینگونه است که این چرخه تکراری در کشور ادامه پیدا می‌کند!
حمیدرضا شکوهی