روزهایی که جواد اوجی و خجسته مهر وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با خوشحالی، خبر از افزایش تولید و صادرات نفت می دادند و با ارائه آمارهای غیردقیق به رئیس جمهور، از موفقیت در افزایش صادرات نفت سخن می گفتند، شاید تصور نمی کردند تحریمهای نفتی به این زودی لغو نشود و خیلی زود موعد پاسخگویی آنها فرا برسد.

اخبار نفت: روزهایی که جواد اوجی و خجسته مهر وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با خوشحالی، خبر از افزایش تولید و صادرات نفت می دادند و با ارائه آمارهای غیردقیق به رئیس جمهور، از موفقیت در افزایش صادرات نفت سخن می گفتند، شاید تصور نمی کردند تحریمهای نفتی به این زودی لغو نشود و خیلی زود موعد پاسخگویی آنها فرا برسد. اما حالا دولت مانده و موج انتظاراتی که به خاطر ادعای افزایش فروش نفت در مردم ایجاد کرده است؛ چراکه آمارهای تولید به هیچ وجه، ادعای افزایش صادرات را تایید نمی کند. 

حالا در تازه ترین موضع گیری، یک مقام آگاه در وزارت نفت به روزنامه ایران گفته «صادرات نفت ایران از آذرماه ۱۴۰۰ تقریباً به ثبات نسبی رسیده است و اگرچه هر ماه افزایش نسبی داشته اما روی کانال ۴۰ درصد افزایش نسبت به ابتدای دولت به پایداری رسیده است. به عبارتی دیگر، در هیچ ماهی صادرات نفت ایران نسبت به آذرماه کاهش نداشته است.»

این مقام آگاه که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش نداشت، رقم صادرات نفت کشور را محرمانه دانست و تنها عنوان کرد که «صادرات نفت کشور (نفت خام و میعانات گازی) اکنون بسیار بالاتر از یک میلیون بشکه در روز (آخرین رقم اعلامی رسمی) شده است.»

او همچنین گفته: «علاوه‌بر اینکه افزایش درآمدهای نفتی ایران از افول بیشتر شاخص‌های اقتصادی ممانعت کرده، توجه به یک نکته ضروری است؛ این نکته که قراردادهای نفتی ایران به‌صورت مدت‌دار (ترم) هستند و ۳ ماه طول می‌کشد تا درآمد حاصل از نفتی که امروز فروخته می‌شود، وصول شود. به عبارتی، نفت خامی که با نرخ ۱۰۰ دلار در اسفند ماه فروخته شده، در خردادماه بر اقتصاد کشور اثر می‌گذارد. لذا برای درک تأثیر نفت ۱۰۰ دلار بر اقتصاد کشور باید خردادماه به سنجش شرایط پرداخت. اگرچه شاخص‌های اقتصادی تنها متأثر از درآمدهای نفتی نیستند.»

درباره سخنان منبع آگاه وزارت نفت چند نکته قابل ذکر است:

1- این ادعا، چند روز پس از آن مطرح شد که حامیان دولت، یکپارچه ادعا می کردند «بخشی از افزایش درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز به تسویه بدهی‌های دولت قبل اختصاص یافته است.» اما گویا آن ادعا، چندان خریدار نداشته که ادعایی جدید مطرح می شود. هرچند این موضوع، به خودی خود دارای تناقض است. اگر واقعا بخشی از درآمدهای نفتی به تسویه بدهی های دولت قبل اختصاص داشت، پس چرا تازه یادشان افتاده که سه ماه بعد از فروش نفت، پولش وصول می شود؟! مگر در این مدت پولی وصول نمی شد که به تسویه بدهی های دولت قبل اختصاص یابد؟! 

2- منبع مطلع در دولت می گوید برای درک تاثیر نفت ۱۰۰ دلاری بر اقتصاد کشور باید تا خردادماه صبر کرد. اشکالی ندارد؛ تا خرداد هم صبر میکنیم؛ ولی واقعا اطمینان دارید که تا آن زمان تاثیر افزایش قیمت نفت بر اقتصاد کشور آن زمان مشخص می شود؟! 

3- نکته جالبتر این است که منبع مطلع چنان از فروش نفت صد دلاری در اسفند سخن می گوید که گویی خبری از تحریم نیست! چگونه می توان باور کرد در دوران تحریم که ایران مجبور است نفت خود را از طریق واسطه ها و با تخفیف و تقبل هزینه حمل، و گاه به صورت تهاتری به  فروش برساند، بابت هر بشکه نفت صد دلار کسب کند؟!  

4- این منبع آگاهی در شرایطی از مدت‌دار بودن قراردادهای نفتی ایران و وصول پول نفت، سه ماه پس از فروش سخن می گوید که گویا ایران در شرایط عادی با خریداران نفت خود قرارداد بسته است! درحالیکه هیچ کشوری قرارداد رسمی خرید نفت با ایران ندارد و حتی چینی ها به طرق مختلف و با دور زدن تحریم و البته با تخفیف بالا، از ایران نفت می خرند. 

5- مگر نمی گویید صادرات نفت ایران از آذرماه به ثبات نسبی رسیده و روی کانال ۴۰ درصد افزایش نسبت به ابتدای دولت به پایداری رسیده و هیچگاه از این میزان کمتر نشده؟ و مگر نمی گویید وصول پول نفت سه ماه طول می کشد ؟ پس چرا اثر پول فروش نفت آذرماه دیده نشد؟ آن زمان ، قیمت نفت اگرچه صد دلار نبود ولی بالای ۸۰ دلار بود. چطور اثر فروش نفت آن ماه، سه ماه بعد مشخص نشده اما اثر فروش نفت اسفند ماه، سه ماه بعد مشخص می شود؟!