وقتی مهمترین منتقد بیژن زنگنه وزیر پیشین نفت در حوزه پالایش، پس از تغییر دولت، مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران شود، بدین معناست که باید در انتظار تحولاتی در حوزه پالایشگاه سازی باشیم. اما پس از یک سال، صرفا طرحی بر روی کاغذ برای ساخت یک پالایشگاه سیصد هزار بشکه ای موجود است.
شنبه ۱۱ تير ۱۴۰۱ - ۰۰:۱۲
کد مطلب : 619
به گزارش اخبار نفت، جلیل سالاری روز چهارشنبه گذشته گفت که کلنگ احداث پتروپالایشگاه ۳۰۰ هزار بشکه‌ای شهید سلیمانی در بندرعباس در آینده‌ای نزدیک با حضور وزیر نفت به زمین زده می‌شود. او البته تاریخی برای کلنگ زنی ذکر نکرد. ضمن این که ابهامات فراوانی در مورد احداث این پالایشگاه وجود دارد. سالاری گفت که شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی، شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس، گروه توسعه انرژی تدبیر، شرکت سرمایه‌گذاری اهداف و صندوق توسعه ملی سهامداران پتروپالایشگاه شهید سلیمانی را تشکیل می‌دهند. سالاری همچنین گفت این پتروپالایشگاه نخستین پروژه ما در حوزه تلفیق پالایش و پتروشیمی است و هدف از احداث آن ایجاد ارزش افزوده و جلوگیری از خام‌فروشی در جهت هم‌سویی با نگاه دولت و پیش‌بینی سند تحول است.
موضوع احداث پالایشگاه برای جلیل سالاری بسیار حایز اهمیت است چراکه او همواره زنگنه را به عدم توجه به پالایشگاه سازی متهم می کرد. او دوم خرداد ماه سال گذشته در گفتگویی گفت: "زنگنه در بدو ورود به وزارت نفت در سال ۹۲ افتخار ملی تولید بنزین را سرکوب کرد. عملکرد زنگنه و خانم ابتکار در مواجهه با بنزین تولیدی در سال‌های گذشته ۱۰ میلیارد دلار به کشور خسارت زد." سالاری یکبار هم در آبان ماه سال 96 در نشست دولت در سایه با حضور سعید جلیلی، مدعی شد مدیریت وقت وزارت نفت به توسعه پالایشگاهی اعتقادی ندارد. البته در همان دوره مورد ادعا، پالایشگاه ستاره خلیج فارس تکمیل شد و ایران در تولید بنزین به خودکفایی رسید؛ آن در هم در شرایطی که پالایشگاه ستاره باید پیش از روی کار آمدن دولت روحانی تکمیل و افتتاح می شد. اما حامیان و همراهان دولت احمدی نژاد، بعدها فراموش کردند که آن پروژه باید پیش از دولت روحانی به بهره برداری می رسید!
جالب اینجاست که بیژن زنگنه در حالی به بی توجهی به پالایشگاه سازی متهم می شد که پالایشگاه ستاره خلیج فارس هم در آخرین سال وزارت زنگنه در دولت سیدمحمد خاتمی تصویب شده بود و مراحل اجرایی آن در دولت بعدی آغاز شد و قرار بود پروژه در سال 1391 به بهره برداری برسد. حتی روز ۲۴ مهر ۱۳۹۰، ضيغمي مدیرعامل وقت پالایش و پخش در ديدار استاندار هرمزگان گفت: 60 درصد کار ساخت پالايشگاه انجام شده و فاز اول پالايشگاه ستاره خليج فارس تا پايان سال 91 افتتاح می شود.
اما نه تنها پروژه در موعد مقرر افتتاح نشد بلکه درصد پیشرفت پروژه هم کمتر از میزان مشخص شده بود. کل پیشرفت پروژه در مرداد 1392 حدود 63 درصد بود اما بخش اصلی این پیشرفت، مربوط به آبگیرها و خطوط انتقال بود که 98 و نزدیک به صد درصد پیشرفت داشتند اما بخش اصلی پروژه یعنی پالایشگاه فقط 57 درصد پیشرفت داشت. بنابراین بار اصلی تکمیل پروژه به دوش دولت بعدی افتاد.
حالا مدیران منتقد دولت پیشین که کارنامه قابل دفاعی در حوزه پالایشگاه سازی ندارند، در صدد احداث یک پروژه پتروپالایشگاهی بزرگ هستند که ابهامات جدی در مورد آن وجود دارد. مهمترین ابهام در مورد این پروژه چگونگی تامین مالی آن است. میزان سرمایه گذاری موردنیاز برای اجرای این پروژه 9.5 میلیارد دلار در نظر گرفته شده است که تامین آن از داخل کشور بسیار دشوار است. اصولا تامین مالی پروژه هایی با این حجم بدون بهره گیری از سرمایه گذاری خارجی بسیار دشوار است. بویژه با توجه به این که در همان سال اول باید حداقل یک میلیارد دلار در پروژه هزینه شود و منابع آن هم از ابتدا روشن باشد. اما گویا در این مورد هنوز چاره ای اندیشیده نشده است.
از سوی دیگر، تحریم نه تنها در جذب منابع مالی برای پروژه مانع ایجاد می کند بلکه در مسیر جذب تجهیزات موردنیاز در پروژه بویژه کمپرسورها و سایر فناوری ها هم اختلال ایجاد می کند. بویژه در مورد این پالایشگاه که بر مبنای خوراک نفت سنگین طراحی شده و تکنولوژی پیچیده تری نیاز دارد.
نکته مهم دیگر هم که به نظر می رسد در مکان یابی این پروژه مورد توجه قرار نگرفته، مجاورت سه پالایشگاه استراتژیک کشور در یک محدوده است: پالایشگاه بندرعباس، پالایشگاه ستاره خلیج فارس و پتروپالایشگاه سردار سلیمانی! آیا این موضوع از منظر پدافند غیرعامل مورد توجه قرار گرفته است؟
طبیعتا هیچکس در داخل کشور مخالف احداث پالایشگاه ها و تاسیسات جدید نفت و گاز و پتروشیمی نیست. اما مهم این است که نقشه راه کاملی برای پروژه وجود داشته باشد. درحالیکه برای پتروپالایشگاه سردار سلیمانی، نه زمان آغاز پروژه مشخص است، نه تکلیف تامین مالی آن روشن شده و نه زمان اتمام آن (که برای فاز اول، نیمه دوم سال 1405 در نظر گرفته شد) با توجه به پروژه های مشابه گذشته، واقع بینانه است.
akhbarenaft.com/vdcjfhemzuqev.sfu.html
تگ ها