وزیر نفت مراقب باشد دیگران برایش لقمه نگیرند

مهدی رضایی: وزیر نفت تا کنون بارها از توسعه صنعت پالایش سخن گفته است؛ قول افزایش یک و نیم برابری ظرفیت پالایش در روزهای نخستین وزارت خود تا تقدیر از جهاد سوخت رسانی این شرکت در روزهای اخیر، برخی از توجهات و بیانات اوجی درباره این حوزه حیاتی بوده است، بنابراین ضرورت دارد که هم اکنون نیز نگاه دقیق تری به این صنعت و مدیران آن داشته باشد.

برخی فضاسازی رسانه ها که گویی از خارج وزارت نفت هدایت می شود، ممکن است سعی در القای این داشته باشد که اگر چنانچه هرچه سریعتر فکری به حال این حوزه و مشکلاتش نشود، نسخه ای بدتر از آن چه هم اکنون در حال روی دادن است، پیچیده شود. برای مثال اینکه به تازگی اتفاق خاصی در پالایشگاه اصفهان نیفتاده است، تولید تکلیفی پالایشگاه موضوعی عیان است، همچنین دیدار مدیرانی خارج یا از داخل مجموعه هم که به خودی خود ارزش خاصی محسوب نمی شود که بتوان از آن دستاوردسازی کرد، اما یک رسانه نه چندان نفتی بطور زیر پوستی مدیریت این مجموعه را به عنوان ملجا صنعت پالایش معرفی می کند و خواستار به کاربردن تجربیات آن در شرایط تحریم می شود. آیا در مجموعه پالایش و پخش کشور آش آنقدر شور شده که ضرورتی برای تغییر مدیران احساس می شود که قلمفرسایی ها و تعریف و تمجیدهای تا این حد رو و آشکار صورت پذیرد؟

در عین حال در صورت پذیرش لزوم تغییر هم باید پرسید مگر وزیر محترم نفت خود نمی داند که می تواند از معاونان خوشنام و با کفایتی که در داخل مجموعه پالایش و پخش و همچنین مدیران شرکتهای تابعه لیاقت رهبری هایی در محدوده معاونت وزیر نفت و سمت هایی از این دست را دارند استفاده کند که از بیرون برایش نسخه می پیچند؟

اگر این ضرورت که مدیرعامل شرکت پالایش و پخش باید عوض شود احساس می شود چرا به این موضوع دقت نمی شود؟ در نگاه اول شاید به نظر برسد یک مدیر جهادی در راس یکی از پالایشگاه های خصوصی کشور گزینه مناسبت تری برای مقابله با شرایط حساس کنونی باشد، اما با رصد کارنامه مدیران و معاونان داخلی شرکت ملی پالایش و پخش و نگاه تیزبین وزارتی می توان به گزینه های بهتر، موفق تر و مردمی تری نیز دست یافت.

از سوی دیگر در همین روزها نیز مدیر عامل فعلی شرکت ملی پالایش و پخش که خود را فردی سر بزیر، کاری، ساعی و بی حاشیه نشان می دهد، در مقابل انبوهی از پرسش های جدی در خصوص ضعف های حادث شده در صنعت پالایش نفت ایران که بر همگان آشکار شده نه تنها پاسخی به پرسش کنندگان نمی دهد بلکه اساسا آنها را به بازی نمی گیرد و در لاک ظاهری بی حاشیه بودن و سکوت محض فرو رفته است؛ سکوتی که ممکن است صدای آن فردا گوش فلک را کر کند!

علی ایحال بر جناب آقای اوجی وزیر محترم نفت واجب است که این مسائل را به شکلی جدی تر مد نظر قرار دهد و با نگاهی به داخل مجموعه پالایش و پخش نگذارد کسانی از خارج از مجموعه وزارت نفت برای وی تصمیم بگیرند. انتظار این است که وزیر نفت اگر هم قرار است مدیری برای راس هرم معاونت امور پالایشی خود انتخاب کند و با بهترین کارشناسان خود دست روی کسانی بگذارد که همین الان هم در مجموعه پالایش و پخش در کارنامه شان نمره ای منفی مشاهده نشده است.