اخبار نفت - حمیدرضا شکوهی: از زمانی که بحران اوکراین، موجب تحریم روسیه شد، برخی این موضوع را به مذاکرات احیای برجام پیوند زدند و مدعی شدند با توجه به تحریم روسیه و نیاز دنیا به نفت ایران، احتمال نرمش آمریکا و اروپا در مقابل ایران و لغو تحریم ها افزایش یافته است.
چهارشنبه ۸ تير ۱۴۰۱ - ۰۱:۲۳
کد مطلب : 587
نکته مهمی که همین ابتدا باید به آن توجه کرد این است که همین حالا، روسیه بازار نفت ایران در چین را با تخفیف های بالا تا حدی تصاحب کرده است! پس در واقع روسیه با وجود تحریم، تبدیل به آلترناتیو نفت ایران شده و نه برعکس! حالا در چنین شرایطی این پرسش مطرح می شود که آیا نفت ایران را به عنوان جایگزین نفت روسیه می توان در نظر گرفت؟
برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید میزان تولید و صادرات نفت دو کشور را مقایسه کنیم. تولید نفت روسیه قبل از تحریم روزانه حدود ده میلیون بشکه و صادرات آن حدود پنج میلیون بشکه بود. تولید نفت ایران هم اکنون حدود دو و نیم میلیون بشکه و صادرات ما کمتر از 700 هزار بشکه در روز است که البته مقامات دولت مدعی هستند به یک میلیون بشکه در روز هم رسیده است. فرض کنیم همین امروز، تحریم نفتی ایران لغو شود. چه میزان نفت به بازار عرضه خواهد شد؟
در دوره قبلی لغو تحریمها، پس از احیای برجام، تولید نفت ایران خیلی زود به 3 میلیون و 900 هزار بشکه در روز رسید که نیمی از آن صادر می شد. اما در مورد این موضوع که آیا در صورت لغو مجدد تحریمها باز هم تولید نفت ایران به همان میزان قبلی می رسد یا نه، تردیدهای جدی وجود دارد؛ هرچند وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران معتقدند ظرفیت تولید نفت ایران به میزان قبل از تحریم یعنی همان 3.9 میلیون بشکه در روز رسیده است. اگر این ادعا را هم بپذیریم، در صورت لغو تحریم ایران، در خوشبینانه ترین حالت، نهایتا یک میلیون تا یک میلیون در روز نفت اضافه به بازار عرضه خواهد شد.
مهمترین مشتریان نفت ایران، چین و هند بودند که هر دو به خرید نفت تخفیف دار از روسیه روی آورده اند و سهم اروپا به عنوان مهمترین مشتری نفت روسیه، از نفت ایران کم بوده است. پس در وهله اول، بازاریابی برای نفت ایران، با وجود تقاضا برای نفت دشوار است. چون مشتریان سنتی نفت ایران به سمت روسیه گرایش پیدا کرده اند و فروش نفت ایران به اروپا نیز چون در سالهای اخیر مشتری سنتی ما نبوده چندان راحت نیست؛ هرچند به هر حال نیاز بازار به نفت، عاملی برای تهسیل فروش نفت ایران است.
اما نکته مهمتر این است که حتی تولید نفت با بالاترین میزان ظرفیت توسط ایران هم به صادرات نفت معادل یک سوم صادرات نفت روسیه منجر خواهد شد. در بازاری که عرضه نفت مشکلی ندارد و عراق، عربستان و حتی لیبی در حال افزایش تولید هستند، افزایش یک میلیون بشکه نفت در روز توسط ایران، تاثیر معناداری در کاهش قیمتها نخواهد داشت. در واقع عربستان خیلی راحت می تواند تولید نفت خود را تا یک میلیون بشکه در روز افزایش دهد و روند تولید عراق، و حتی به میزان کمتر، لیبی و کویت هم افزایشی است. پس اگر تصور می کنیم نیاز جهان به نفت و تلاش خریداران نفت برای کاهش قیمت نفت و فرآورده های نفتی، منجر به دادن امتیازات خاصی به ایران برای احیای برجام و لغو تحریم خواهد شد، اشتباه کرده ایم. چراکه لغو تحریم ایران، میزان بسیار بالایی نفت وارد بازار نخواهد کرد که تاثیر مهمی در شکستن قیمتها داشته باشد و موجب چشم پوشی اروپا و آمریکا از خواسته هایشان از ایران شود. پس خلاصه ترین پاسخ به پرسش بالا این است: نفت ایران در تصمیم گیری قدرتهای غربی برای لغو تحریم ایران بی تاثیر نیست اما تاثیرش آنقدر نیست که لغو تحریم ایران را تسریع و تسهیل کند.
اما با وجود نکاتی که ذکر شد، یادمان نرود که لغو تحریم و افزایش صادرات نفت ایران، برای اقتصاد کشور ما بسیار مهم و حیاتی است. اقتصاد ایران برای ترمیم خود بیش از هر زمان دیگری به تزریق درآمدهای نفتی نیاز دارد و چه بهتر که لغو تحریم در شرایط کنونی رخ دهد که قیمتهای نفت بالاتر از صد دلار است.
akhbarenaft.com/vdcd250k6yt0j.a2y.html
تگ ها